Ανταπόκριση: Groza, Decipher @ Κύτταρο Live Club – Πέμπτη 08/12/2022

Φωτογράφος: Sofia Symeonidou

Μια εξαιρετική μέταλ συναυλία, μας επιφυλασσόταν για τον τελευταίο μήνα του έτους, την οποία κανείς δεν περίμενε και όσοι βρέθηκαν σε αυτή, εξεπλάγησαν πολύ ευχάριστα. Μιλάμε για τη συναυλία των Γερμανών black metallers Groza, οι οποίοι, τον Δεκέμβριο, επισκέφτηκαν για πρώτη φορά τη χώρα μας, για δύο εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αντίστοιχα, υπό την κοινή διοργάνωση (για πρώτη φορά) των Made Of Stone και Krisis Productions. Εμείς, βρεθήκαμε στην αθηναϊκή συναυλία στο Κύτταρο και σας μεταφέρουμε τις άκρως θετικές εντυπώσεις μας, από τη βραδιά εκείνη.

Δυστυχώς, λόγω καθημερινής και παρά την προσπάθεια μου, καθυστέρησα να φτάσω στο Κύτταρο, με αποτέλεσμα να χάσω μεγάλο μέρος του opening act, των Αθηναίων black metallers Decipher, τους οποίους δεν γνώριζα και δεν είχε τύχει να ξανακούσω ως τότε, παρ’ όλο που μόλις έκλεισαν τα 5 χρόνια ζωής, από ότι διάβασα, έχοντας κυκλοφορήσει ένα ep μέσα στο 2019 και με τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο τους, να είναι πανέτοιμος για να κυκλοφορήσει τον προσεχή Απρίλιο – κάτι που θα το περιμένουμε!

Αυτό, διότι από το όσο πρόλαβα να τους δω, μου φάνηκαν μια πολύ καλή μπάντα, η οποία, μάλιστα, είχε και πολλούς οπαδούς, ανάμεσα στους παρευρισκόμενους, οι οποίοι ζητωκραύγαζαν και τους καταχειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι. Δικαίως, αφού η τετράδα με τα μπρουτάλ φωνητικά, τον βαρύ, πραγματικά ογκώδη ήχο και τα πυκνά ντραμς, έσπειραν τον όλεθρο για τα καλά, ζεσταίνοντας το κοινό για τη συνέχεια.

Μπορεί να μην είχε τον τρελό κόσμο, ακόμα τουλάχιστον, από κάτω, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε καθόλου από το να παραδώσουν ένα άρτια, ηλεκτρισμένο σετ καταστροφικού μέταλ (με την έννοια του destructive metal, όχι πως έπαιζαν καταστροφικά – το αντίθετο, μάλιστα).

Παρά το γεγονός πως το όλο εξωτερικό στυλ τους, θύμιζε δεκαετία ‘90s (με στοιχεία και από 70s), ως μια παραπομπή στην πρώτη εποχή μεγάλης άνθισης του black metal, υποθέτω, κάτι που ίσως σε κάποιους να έφερνε κάτι αναχρονιστικό κατά νου, ειδικά σε συνδυασμό με τις glam και τις heavy πινελιές σε εμφάνιση αλλά και σε μουσική, αντιθέτως, θα πω εγώ, η μουσική τους ήταν πιο φρέσκια από ποτέ.

Ναι μεν φαίνονται οι επιρροές (και καλά κάνουν, πάντα απαραίτητες και καλοδεχούμενες είναι), αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να προσφέρουν κάτι νέο, με όρεξη και αγάπη για τη μουσική. Μια πολύ ωραία εμφάνιση, που ολοκληρώθηκε στις 22:20. Περιμένω με χαρά να τους ξαναδώ μελλοντικά!

Ένα εικοσάλεπτο αργότερα, όλα ήταν έτοιμα και στημένα για να υποδεχτούμε τους πρωταγωνιστές της βραδιάς, τους Γερμανούς black metallers Groza, στην πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα. Η τετράδα, πλήρως μαυροντυμένη (και με καλυμμένα, ακόμα και τα πρόσωπά τους, με μαύρα πανιά και κουκούλες) ανέβηκε και πήρε τη θέση της στη σκηνή, με το video wall πίσω, όπου βλέπαμε μια εικόνα από artwork τους, ενώ μπροστά, είχε στηθεί η περίτεχνη στήλη του μικροφώνου με το σαν δέντρο, επάνω της.

Χωρίς λόγια, ξεκίνησαν το χαώδες σετ τους, το οποίο, πραγματικά δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο καλό και δυνατό – όχι επειδή δεν τους είχα ακούσει πριν για να μην ξέρω τι να περιμένω, αλλά ακριβώς για αυτό, εντυπωσιάστηκα που ξεπέρασαν τον εαυτό τους, αποδεικνύοντας έτσι πως είναι μία από τις περιπτώσεις μπαντών που όχι απλώς ζωντανά, είναι ισάξιοι του στούντιο, αλλά ακόμα καλύτεροι (και μάλιστα, παρά τις όποιες δυσκολίες, όπως στα φωνητικά, όπου αυτά του βασικού τραγουδιστή, δεν ακούγονταν πολύ καθαρά – σε αντίθεση με τα δεύτερα, πιο μπρουτάλ, του ενός κιθαρίστα, όπου αυτά υπήρχαν, τα οποία, παραδόξως, ακούγονταν πιο καθαρά – κάτι, όμως, που σύντομα βελτιώθηκε).

Η διάθεση ήταν εμφανής και από τις δυο πλευρές, της μπάντας και του κοινού, το οποίο ανταποκρινόταν ενθουσιασμένο, αν και σε γενικές γραμμές, ήταν πιο ‘ήμερο’ από τα συνηθισμένα κοινά τέτοιων μπαντών (όχι πως είναι κακό, απλώς λέμε – εγώ, εξάλλου, ποτέ δεν ήμουν της άποψης ότι πρέπει να πέσει ξύλο σε μια μέταλ συναυλία για να πούμε πως ο κόσμος πέρασε καλά, αντιθέτως, χαίρομαι όταν τέτοια σκηνικά αποφεύγονται). Το συγκεκριμένο, μάλλον ήταν σαν κι εμένα, απολαμβάνει το καλό μέταλ σε ένα πιο εγκεφαλικό επίπεδο, με ένδειξη το ασταμάτητο headbanging που και εκείνη τη μέρα, έδινε κι έπαιρνε μεταξύ των παρευρισκόμενων, οι οποίοι μπορεί να μην αποτελούσαν μεγάλο πλήθος, αλλά όσοι ήταν εκεί, σίγουρα το απολάμβαναν, βλέποντας ζωντανά, μία από τις καλύτερες, νέες, ξένες, black metal μπάντες, στην πρώτη, εξαιρετική περίοδο της καριέρας τους, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά στη χώρα μας, όπως ξέρουμε, ανεξαρτήτως μουσικού είδους (γιατί ναι μεν σε κάποια είδη, δεν είναι και συχνό να προκύπτουν αξιόλογες, νέες μπάντες, αλλά και όταν αυτό συμβαίνει, δεν έχουμε συχνά την τύχη, να τις δούμε ζωντανά από τις αρχές τις καριέρας τους, και τώρα, ήταν μια φορά που την είχαμε).

Υπολόγισα την προσέλευση του κόσμου στα 250-300 άτομα, πράγμα που αφενός, με έκανε να πω ‘κρίμα’ για όσους έχασαν τέτοιο live, αφετέρου, πως ίσως να του πήγαινε καλύτερα το Temple πχ, αλλά δεν πειράζει, γιατί έτσι ήμασταν και άνετοι στο Κύτταρο, να δονηθούμε από αυτή την εκπληκτική εμφάνιση των Groza και την απόδοση της μουσικής τους και των κατεδαφιστικών ξεσπασμάτων τους. Και λέω για τη μουσική τους, γιατί δεν ήταν απλώς, καλή black metal μουσική, ούτε καν. Στο live, φάνηκαν οι επιρροές άλλων ειδών και υποειδών που κάνουν το έργο τους ακόμα καλύτερο: στοιχεία από post, melodic, atmospheric, death, occult, progressive metal, ενυπήρχαν μαζί με το black, στη μουσική τους, καθιστώντας την ασυναγώνιστη, κάτι που με έκανε να σκεφτώ πως αυτή θα ήταν εξαιρετική ακόμα και ως instrumental μόνο – δηλαδή, τα φωνητικά είναι απλώς ένα συν, το οποίο, όμως, τους κατατάσσει και σε μια άλλη κατηγορία, πιο εύληπτη από μεγαλύτερο κοινό, μεγάλο μέρος εκ του σχετικού αθηναϊκού, απουσίαζε αδικαιολογήτως εκείνη τη μέρα από τον χώρο και σε λίγα χρόνια θα χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο που τους έχασαν ή/και τους αγνόησαν και σε μετά από έναν-δυο δίσκους ακόμα, θα παρακαλούν να τους φέρουν ξανά!

Αυτά, διότι οι Groza, πραγματικά έσπειραν! Φοβεροί, ανατριχιαστικοί, συγκινητικοί, σκεφτόμουν πως ήταν, όσο τους έβλεπα και δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτό, αλήθεια. Έλεγα οκ, μια καλή, νέα, black metal μπάντα, αλλά φευ! Διαψεύστηκα και είναι πολύ σπάνιο να διαψεύδεται κανείς με θετικό τρόπο και το αναμενόμενα καλό, να είναι ακόμα καλύτερο (συνήθως, το αναμενόμενα καλό, είναι κακό ή πολύ κακό). Σκεφτόμουν επίσης, πως εκείνο το βράδυ, έσβησαν μπάντες και μπάντες του είδους με ιστορία και κατούρησαν και πολλές άλλες που πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αναδεικνύοντας ποιο είναι το πραγματικό, σύγχρονο black metal Που θέλουμε και χρειαζόμαστε, με ζωή και ψυχή, όχι ξερό και στείρο, χωρίς φιοριτούρες και περικοκλάδες. Ο τραγουδιστής, χτυπούσε με τη γροθιά του το στέρνο του, εν είδει ευχαριστίας για τη θερμή ανταπόκριση του κόσμου, ενώ την ύψωνε και στον αέρα, με το κοινό να τον μιμείται και στο τελευταίο κομμάτι, κατέβηκε από τη σκηνή με την κιθάρα του και έπαιζε ανάμεσα στον κόσμο που τον κύκλωσε, εκστασιασμένος και ανέβηκε ξανά, πάνω, για το κλείσιμο του κομματιού και του σετ τους.

75 λεπτά και 11 κομμάτια αργότερα, το τέλος είχε φτάσει πια, αφήνοντάς μας ξέπνοους και με τη μπάντα να μας ευχαριστεί θερμά, να μας χαιρετάει και να πετάει τις πένες της στον αέρα, έχοντας παίξει άπαντα τα κομμάτια τους (συνεχόμενα, άνευ encore) και παρουσιάσει πλήρως, την έως τώρα δισκογραφία τους, η οποία αποτελείται από ένα ep, το ‘Unified In Void’ (2018) και έναν δίσκο, τον πρώτο τους επίσημο και ολοκληρωμένο, τον ‘The Redemptive End’ (2021). Είχαμε, τη χαρά, λοιπόν, όχι μόνο να απολαύσουμε μια πραγματική συναυλιάρα από μια μεγάλη, νέα μπαντάρα, αλλά αυτό να συμβεί και στην πρώτη, αυτή, σημαντική φάση τους, με εμάς να έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε ζωντανά όλο το έως τώρα υλικό τους, να τους απολαύσουμε πριν απογειωθούν ακόμα περισσότερο, και μόνο χαρά νιώθουμε γι’ αυτό, αλλά και ευγνωμοσύνη για τους διοργανωτές, των οποίων η συνεργασία, έφερε αυτή τη μπάντα στα μέρη μας, σε ένα άκρως επιτυχημένο, από όλες τις απόψεις, live. Το πρόγραμμα τηρήθηκε, τελείωσε η βραδιά στην ώρα της, για να προλάβει ο κόσμος τα μέσα, αλλά και όλα τα επί μέρους της συναυλίας, ήταν όπως έπρεπε. Εύχομαι και τους Groza, να ξαναδούμε σύντομα, αλλά και άλλες, συναφείς, εξαιρετικές συναυλίες νέων, μα σπουδαίων μπαντών από την Made of Stone και την Krisis (ανυπομονούμε ήδη για τους Gaerea!).