Φωτογράφος: Καλλιόπη Κατσιδονιώτη
Την 25η Νοεμβρίου 2025, στο Christmas Theater στο Γαλάτσι πριν γεμίσουμε από τους ήχους του βιμπράφονου και των κρουστών γκρινιάζαμε για το πάρκινγκ και μετα πνιγήκαμε στα λατινικά κρουστά και τους αφρικανικούς ρυθμούς: ο Mulatu Astatke, επέστρεφε στην Αθήνα για μία μοναδική εμφάνιση — μέρος της διεθνούς αποχαιρετιστήριας περιοδείας του.
Από τη «Swinging Addis» των ‘60s και ‘70s μέχρι σήμερα, ο Astatke, μα όχι μόνο, κατάφερε να δημιουργήσει έναν δικό του — και παγκόσμια αναγνωρισμένο — μουσικό κόσμο: το Ethio-jazz. Συνδύασε τις παραδοσιακές πεντατονικές κλίμακες της Αιθιοπίας με τα στοιχεία της αμερικανικής jazz, ισορροπώντας μεταξύ παράδοσης και σύγχρονης αισθητικής.
Η συναυλία δεν ήταν απλώς μια παράσταση: ήταν ένα ταξίδι. Ο ήχος του vibraphone μπλέχτηκε με ήπιες, υπνωτικές μελωδίες, ηλεκτρικά πλήκτρα, latin κρουστά και — σε κορμούς τουλάχιστον κομματιών — αιθιοπικά έγχορδα και πνευστά (όπως krar, masenqo, washint). Το αποτέλεσμα ήταν μια ατμόσφαιρα τόσο οικεία όσο και μαγευτικά εξωτική· κινηματογραφική, να ακούει και ο Τζάρμους, σχεδόν τελετουργική. Η «αιθιοπική κοσμοπολιτική γλώσσα» που δημιούργησε ο ίδιος — μια γλώσσα όπου η παράδοση συνομιλεί με τον σύγχρονο παλμό — βρήκε στο Christmas Theater φωνή και κοινό.
Το κοινό, από την πλευρά του, ανταποκρίθηκε θερμά και κοινώνησε σε ένα συλλογικό μουσικό ραντεβού — ένα βράδυ όπου οι ρυθμοί «μίλησαν» πιο δυνατά από τα λόγια, όπου οι χορδές και οι φωνές των οργάνων ένωσαν κόσμο από διαφορετικές κουλτούρες και ηλικίες.
Η συναυλία ήρθε μετά από την αναβολή της προγραμματισμένης εμφάνισης του Astatke στο Θέατρο Βράχων τον περασμένο Σεπτέμβριο, λόγω αδιαθεσίας του καλλιτέχνη. Το Christmas Theater φιλοξένησε πάνω από 2000 τυχερούς.
Παράλληλα, η συναυλία συνδέεται με την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ του Astatke, Mulatu Plays Mulatu — ένα έργο που τον επανασυστήνει στο παγκόσμιο κοινό με νέες ενορχηστρώσεις, big-band διάθεση και έντονα στοιχεία από την αφετηρία του Ethio-jazz.
Ο Mulatu Astatke είναι ένας οραματιστής που κατάφερε να μετατρέψει την πολιτιστική κληρονομιά της Αιθιοπίας σε κάτι διεθνές, σύγχρονο και βαθιά ανθρώπινο.Η συναυλία ήταν ταυτόχρονα αποχαιρετισμός και γιορτή: ένα σημείο καμπής για τον ίδιο τον καλλιτέχνη, αλλά και για όσους έχουν αγαπήσει το Ethio-jazz.
Η μουσική — στην πιο αυθεντική της μορφή — είναι γέφυρα ανάμεσα σε κόσμους, συναισθήματα και ανθρώπους.
Ο Astatke για πάνω από δύο ώρες, πότε στο βιμπράφωνο και πότε στα κρουστά μαζί με μια παρέα μουσικών που αν και δεν ήταν οι Heliocentrics, επαιζαν ‘δεμένοι’ και με απίστευτη διάθεση από παλαιότερα κομμάτια έως τα νεότερα από το Mulatu Plays Mulatu, “Yekatit”, “Dewel”, “Nètsanèt”, “Kulun” μαζί και το “Yèkèrmo Sèw” με ένα φοβερό σαξόφωνο αλλα και τον κόσμο να χορεύει ασταμάτητα στο επαναλαμβανόμενα αποχαιρετιστήριο “Yègellé Tezeta“. Α και για να μην ξεχνιόμαστε έξω οι αποικιοκράτες απο την Αφρική και λευτερια στην Παλαιστίνη.
