Ανταπόκριση : Nile, Rapture, Bent By Sorrow, Psycorepaths @ Fuzz Live Club, 14.12.22

Κείμενο – Φωτογραφίες : Βασίλης Έξαρχος, επιμέλεια Ερωτόκριτος Μιχαήλ

Μια βραδιά αξέχαστη, με τους Αμερικανούς Death Metallers Nile, που ήρθαν, έπαιξαν ,τα ισοπέδωσαν όλα και έφυγαν σαν κύριοι, θυμίζοντας μας για άλλη μια φορά γιατί βρίσκονται εκεί που βρίσκονται στις τάξεις των οπαδών της ακραίας Metal σκηνής. Δέκα χρόνια από την τελευταία τους εμφάνιση με τους Fueled By Fire, Morbid Angel & Kreator, και παραμένουν ισοπεδωτικοί και ακμαίοι δείχνοντας ότι γίνονται ακόμα καλύτεροι, παρ’ όλες τις ανακατατάξεις στο δυναμικό τους.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, καθώς η βραδιά περιείχε πολύ μουσική, πολύ κοπάνημα και ατμόσφαιρα όπως ακριβώς αρμόζει σε μια Death Metal συναυλία. Γύρω σου έβλεπες άτομα όλων των ηλικιών που όσο περνούσε η ώρα γινόντουσαν όλο και περισσότεροι, δείχνοντας για άλλη μια φορά, ότι η Metal είναι εδώ.

Στην σκηνή αρχικά , με μια πολύ μικρή καθυστέρηση, εμφανίστηκαν οι Psycorepaths. Για περίπου μισή ώρα, το extreme metallic hardcore σχήμα, με διάθεση στα ύψη και μια δίψα που φαινότανε στα πρόσωπα τους να τα δώσουν όλα, κατάφεραν να μας ξεσηκώσουν , παρόλο που ο ήχος τους δεν ήταν ιδιαίτερα κάλος, απέσπασαν όμως το ζεστό χειροκρότημα όλων και σίγουρα θα κέρδισαν αρκετούς φίλους.

Την σκυτάλη πήραν οι Bent By Sorrow, μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής. Ο metalcore ήχος τους με πιο μοντέρνες επιρροές, κατάφερε να μας ζεστάνει λίγο ακόμα και η μπάντα όσο περνούσε η ώρα έδειχνε να μας δείχνει όλα τα καλά της στοιχεία, ηχητικά αλλά και εμφανισιακά, καθώς στην αρχή φάνηκαν κάπως ‘’σφιγμένοι’’.

Για τους Rapture τα λόγια θεωρώ ότι είναι περιττά, καθώς αυτοί που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος μουσικής και ειδικά της εγχώριας σκηνής, ξέρουν πολύ καλά τι βλέπουν και τι ακούν, χαζεύοντας την 4μελης μπάντα να τα δίνει όλα επί σκηνής και τα mosh pit να είναι ασταμάτητα. Καθαρός Thrash/Death ήχος, με τον τραγουδιστή Απόστολο Παπαδημητρίου, να μου θυμίζει αρκετές φορές τον τεράστιο Mille Petrozza. Σαράντα λεπτά ασταμάτητου headbanging ,έκλεισαν με το πλέον κατάλληλο τρόπο, προετοιμάζοντας μας για την συνέχεια, η οποία αναμενόταν άκρως δυναμική.

Η ώρα έδειχνε 22.30, τα φώτα έσβησαν και πρώτος στην σκηνή εμφανίστηκε ο δικός μας George Kollias, ο οποίος για μένα θεωρείται ένας από τους καλύτερους drummer στην παγκόσμια Metal σκηνή, γνωρίζοντας την αποθέωση από το γεμάτο εκείνη την ώρα Fuzz Club.Τα υπόλοιπα 3 μέλη ανέβηκαν με την σειρά τους στην σκηνή. Scott Earnes (Vital Remains) σε κιθάρα και φωνητικά και ο μπασίστας Julian David Gullien , είναι τα δυο πιο νέα μέλη, τα οποία μαζί με τον Sanders , έπαιξαν για 80 περίπου λεπτά, ασταμάτητο, καθαρό, βαρύ και εξωφρενικά γρήγορο σε ορισμένα σημεία, Death Metal. Μια μπάντα που η πορεία της από το 1993, έχει δείξει ότι βρίσκεται άξια ανάμεσα στα θηρία του είδους και ότι ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, τι κάνουν και τι βγάζουν στον κόσμο. Μια ποικιλία κομματιών από όλη τους την δισκογραφία, με τα τύμπανα του George Kollias, πραγματικά να σε καθηλώνουν, χαζεύοντας τον να ‘’ζωγραφίζει’’ με κλειστά μάτια πίσω από τον τοίχο που σχημάτιζαν γύρω του, οι Αμερικανοί μας (ξ)έκαναν να μην έχουμε σβέρκους, τα mosh pits καθ’ όλη την διάρκεια της εμφάνισής τους, να είναι ασταμάτητα στον κόσμο, η Τετάρτη μας έκλεισε όσο ωραία όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ εμφάνιση από τους Nile, που ελπίζω να τους ξαναδούμε σύντομα και όπως είπα και σε μια άλλη ανταπόκριση μου, καλό θα είναι οι ιθύνοντες να σκεφτούν περισσότερο αυτό το είδος και τους χιλιάδες οπαδούς του και να φέρνουν συχνότερα τέτοιες μπάντες. Και μην ξεχνάτε…PROUD TO BE A METALHEAD!!!